zondag, juli 27, 2008

Quotes Job

Onze kleinste begint steeds meer te praten. Een gerelateerde ontwikkeling is dat we dat gebrabbel van Pino ook steeds beter beginnen te begrijpen. 'Paa' is niet papa, maar paard (no offense). 'O' is op, en 'klaa' is klaar (meestal wordt dit woord gebezigd als zijn broodmaaltijd nog geen seconde op zijn bord ligt, eten is niet zijn favoriete bezigheid). De oudste verblijdt ons dagelijks met vermakelijke quotes. Het wordt echt steeds leuker naarmate ze ouder worden haha. Hier een plukje uitspraken vanaf januari 2008 (toen 2 jaar en 8 maanden) tot nu (3 jaar en ruim 3 maanden).
- Job: "Als ik 39 is, dan ga ik naar school." -> Wij hopen eerder...
- Mama: "Waar woont de regenworm Job?" Job: "In het regenwoud." -> Logisch, dat ik daar zelf niet op kom.
- Papa: "Job, wat wil je later worden?" Job: "Kikker" Papa: "Wat ga je dan verdienen?" Job: "Stickers" -> What's on a boys mind, hihi.
- Mama: "Job, ga je papa meehelpen viooltjes in de tuin te zetten?" Job: "Jaahaa, en gaan we dan muziekjes maken?" -> Tja, wie noemt die plantjes dan ook viooltjes?
- Job: "Mama, ik wel met jou trouwen." -> Jawel, een belangrijk moment. Ook mijn menneke wil met mij trouwen. Hoe heet dit ook alweer? Oedipeus-complex??? Ga ik nog ff googelen.
- Job: "Ik vind jou 't allerliefste meisje van de hele wereld." -> Ga door met deze onophoudelijke complimentenstroom jongen.
- Job, bezig met strijkkralen: "Ik maak een praaaachtige zon ... met snor!" -> Origineel ;0)
- Job heeft cakejes gemaakt en wil een cakeje aan papa gaan geven: "Dan geef ik 't cakeje aan papa en dan zegt papa, wat ben je een lieve jongen, en dan geeft hij mij een kus en dan aait hij mij over mijn hoofd. En de volgende keer geef ik hem 2 cakejes!" -> Jaja, zelfs de liefde van een driejarige krijg je al niet voor niets meer.
- Job: "Als ik straks groot ben en jullie klein, dán zeg ík NEE!". -> Oef, dat voorspelt weinig goeds voor de periode dat wij gekrompen in een bejaardentehuisje zitten.
- Vriendin x is net bevallen en we gaan op kraambezoek. Ik zeg tegen Job dat we gaan kijken of de baby er nog in zit. Job komt de slaapkamer in en ziet x op bed zitten. Job zegt enthousiast: "Jaaaa, de baby zit er nog in!" -> Arme x met haar after-bevalling-blubberbuik.
- Job: "Mama, ik vind jou lief ... Mag ik een negerzoen?" -> Job, dit moet je echt subtieler aanpakken.
- Job op vakantie in Bakkum, liggend onder de belangrijkste aanvliegroute van Schiphol: "t Stinkt hier van de flieftuigen." -> Het stikt er inderdaad van.

Pics vakantie 2008



Een paar fotookes van de vakantie in Noord-Holland. Voor meer foto's verwijs ik je naar mijn Hyves-pagina: http://swittgen.hyves.nl/

maandag, juli 21, 2008

Het glas is half vol

Versie 2 van onze vakantie in Noord-Holland:
- De tere huidjes onder ons, die van Job et moi, niet verbrand en nog niet eens zo veel hoeven smeren vanwege herfstweer.
- Er grenst een schitterend natuurreservaat aan de camping dat wij vrolijk doorkruiste met bolderkar op weg naar de Noordzee. Fijne work out!
- Het tenthuisje bleek basic edoch stijlvol ingericht met steigerhout. Hou ik wel van, dat simpele, ruige. Bovendien stonden we niet voor verrassingen. De foto's van de site kwamen precies overeen met de opzet en inrichting van het hele geval.
- Als een kind zo blij weer gevliegerd met de haren in de wind. Ook als een kind zo blij schelpjes gezocht. Van die ribbelexemplaren aan veters geregen. En klaar is uw ketting a 10 eurocent. Goedkoop en simpel maar mooi.
- In Noord-Holland scheen de zon meer dan in de rest van het land! Jawel, de middagen werden geregeld opgeleukt met een wazig zonnetje. Dat schijnt lekker door je roséglaasje.
- Genoten van gave hippe strandtenten in Bergen aan Zee. Nu niet die van Sissy Boy maar van O'Neill. Weer inspiratie opgedaan voor ons nieuwe of tweede huis.
- Pepijn heeft leren lopen, wat zeg ik, leren dansen tijdens de vakantie. Hij leerde namelijk eerder rondjes dansen dan in rechte lijn lopen. Rondjes draaien gaat 'm zo makkelijk af dat hij ook nog tijd vindt voor het heel schattig zwaaien met zijn in de lucht stekende handjes. Net een professionele danser. Ik zei het al eerder, Elvis en John Travolta, jullie verbleken met jullie zwoele bewegingen bij die van onze zoon.
- 's Avonds huppelen en dansen de konijntjes rond ons tenthuisje. Oké, lang niet zo goed als Peppie, maar toch een leuk gezicht. Ook het krekelgeluid ontbrak niet. En die hoort gewoon bij een vakantie. Zonder krekelgetjirp heb ik geen vakantie gehad.
- Heel mindfull de af- en was weer eens met de hand gedaan.
- Gelachen om de stacaravans met een bedachte (!) kitchy Parade-achtige aankleding van trendy Amsterdammers aan de ene kant (denk: Mexicaanse plastic tafelkleedjes, plastic bloemen, bloemengordijntjes, huilend zigeunertje aan de muur, hekken gemaakt van natuurlijk materiaal, vliegers als decoratie in de kamer) en de stacaravans met de niet-bedachte (!) maar recht uit het hart komende kitchy aankleding van de oudjes uit dezelfde contreien (denk: veel tuinkabouters afgewisseld door menneke Pis, kunstgras, satelietschoteltje, hekje, Africaantjes, porceleinen beeldjes in de vensterbank, haakwerkje op bijzettafel).
- Liefde is....tijdens de avonduurtjes gebroederlijk weer schouder aan schouder zitten met je lief, ieder één oortje in één oor om geluidloos (ivm de slapende kinderen in hetzelfde vertrek) tv te kunnen kijken. En dat ook nog eens op slechts een halve meter afstand van de kijkdoos, aangezien het snoertje van het koptelefoontje niet langer was. Zie je het voor je?
- Slechts twee uur rijden verwijderd van het thuishonk, waardoor we tijdens een buikgriepgolf in ons gezin en slechte weersomstandigheden, in een vloek en een zucht weer hoog en droog in Waalre zaten. Pfoei, wat lekker. Slapen in mijn eigen bed, met mijn eigen wc pot in de buurt.

Het glas is half leeg

Versie 1 van onze vakantie in Noord-Holland:
- Tenthuisje blijkt bij flinke westenwind gedurende de nachtelijke uurtjes te veranderen in klepperende droogtrommel. Het tentdoek is extra stevig maar ook extra luidruchtig met windkracht 7.
- Het luchtruim boven dat zelfde tentdoek wordt 's nachts én overdag gevuld door het gebrul van overscherende Boeings 747 die net langs onze scheerlijnen scheren, en dat elke tien minuten. Er zit nog net geen signaleringslamp van de landingsbaan op de nok van onze tent. Schiphol, International Airport! Heel fijn.
- De buren aan de linkerkant hebben een luidruchtige dochter met een verstandelijke handicap. Kan het meisje niks aan doen, maar de woede-aanvallen van onze peuterpuber vallen in het niet bij de hare.
- De buren aan de rechterkant zijn luidruchtige 'ouders' (die aanhalingstekens verklaar ik zo), die ik bijna voor kindermishandeling wil aangeven bij de politie als ik moeders door het tentdoek heen keihard hoor gillen tegen haar peuterzoon: "Brèèèndóóónnn, hou je kop, anders knijp ik je keel dicht!" En deze liefhebbende moeder bleek nog over een heel breed repertoire van dit soort uitlatingen te beschikken. Horrorfilms verwerk ik makkelijker. Spooky...
- Toilet in tenthuisje afwezig. Met mijn volle bewustzijn voor gekozen maar toch best lastig wanneer een buikgriep alle vier de gezinsleden velt. Dat betekende elk nachtelijk uur naar een emmer grijpen en meermalen in het pikkie donker door het duin bivakkeren op weg naar het toiletblok verder op. Ook het verschonen van het beddengoed, besmeurd met rose Fristi-puke (je krijgt 't in slechtere kleuren) van onze oudste behoorde tot de activiteiten.
- Driekwart van mijn garderobe (ik noem: bikini, korte broeken, frivole jurkjes, kaftans, zonnehoedjes etc) voor niks meegezeuld door de aanhoudende koude. De eerste anderhalve week is het kwik niet boven de 19 graden uitgekomen, met dieptepunten naar de 10 graden. Mijn altijd charmante fleecetrui was bittere noodzaak.
- Drie dagen niet kunnen lopen van de spierpijn in mijn kuiten door het voorttrekken van de bolderkar met aanzienlijk wegende inhoud (twee knullen, dekens, strandlakens, emmers, schepjes etc) door het duinlandschap richting zee.
- Van 13.00 uur tot 16.00 uur en 's avonds vanaf 20.00 uur aan huisje gekluisterd vanwege verplichte (mittag)Ruhe van de kleintjes. Heel belangrijk, anders word je de volgende dag op lastig gedrag getrakteerd. Hield in op kousevoeten door het op alle planken krakende en met alle deuren piepende tenthuisje. Weer geen tijd voor een goed gesprek tussen papa en mama.
Was een leuk experiment met glazen en water, maar volgend jaar zit ik weer hoog en droog op een zonzekere bestemming, in een hotel of huis! ;0) Zo, en nu een verfrissend slokkie water. Het is namelijk bloedheet sinds we weer zu hause zijn.