zaterdag, december 31, 2005

Er is een roos ontsprongen....


Er is een roos ontsprongen....
Ons kindje Jezus van de kerstkaart heeft Carolien creatief omgeturnd naar een baby op een roos a la Ann Geddes. Is ie niet schetig? "Een roos is een roos is een roos", een dichtregel die duidt op de oneindig mooie en onveránderlijk mooie eigenschappen van een roos. En dat vinden wij ook voor Jobje gelden. Hij is oneindig mooi in hoe hij is.

vrijdag, december 30, 2005

Treeswijkhoeve


April 2000 trouwden we en vierden we ons huwelijk in de Treeswijkhoeve in Waalre. Sinds kort is de Treeswijkhoeve een Michelinster rijk. Ontzettend verdiend. Wil je een keer lekker happen in een sfeervol restaurant met een originele kaart en kunst op het bord? Go Treeswijkhoeve ;0) !

De Treeswijkhoeve
Valkenswaardseweg 14
5582 VB Waalre (routeplanner)
Tel: 040 - 221 55 93
Fax: 040 - 221 75 32
Website: www.treeswijkhoeve.nl

Wolken zijn geel



Wolken zijn geel, blauw en grijs... Dat constateert 'girl with a pearl earring' (Griet) wanneer zij op aanraden van schilder Vermeer de lucht bestudeert. 'Girl with a pearl earring' is een prachtige film. Als je van een snel verhaal houdt met veel actie, niet kijken. Maar als je prijs stelt op wat oude romantiek en kan genieten van mooie shots, vooral wel kijken. De film is als een schilderij. Dat bedacht ik me toen ik 'm bekeek. Het grappige is dat ik later op de achterkant van de dvd een zelfde soort opmerking las van een recensent. Colin Firth (Mark Darcy in Bridget Jones en niet te versmaden) speelt de schilder Jan Vermeer (in deze rol iets minder aantrekkelijk, hou niet van mannen met lang haar). Scarlett Johansson speelt Griet. Site van Tracy Chevalier, de schrijfster van het boek over het meisje met de pareloorbel: http://www.tchevalier.com/gwape/ Officiële site van de film: http://www.girlwithapearlearringmovie.com/

zaterdag, december 24, 2005

Geschenk


Kerstgedachte: " Een geschenk is zoveel waard als de liefde waarmee het gegeven wordt."
En zo is 't, zei zij...
Hele fijne dagen allemaal!

vrijdag, december 23, 2005

Manhattan


Moehoeje eelns plobeeeru: dlankje Mmmanhattan

History Manhattan
Samuel J. Tilden was elected Governor of New York in 1874, and to celebrate, socialite Jenny Jerome threw a party at the Manhattan Club in New York City.
Jerome asked the bartender to create a drink for the occasion. The bartender mixed 1 1/2 ounces bourbon, 1 1/4 ounces each of sweet and dry
vermouth, and a dash of bitters. It met with Jerome’s approval and she named the drink the "Manhattan," after the club.
Jenny Jerome later earned her place in history as she later became Lady Randolph Churchill, mother of Sir Winston Churchill, one of England's most famous Prime Ministers.
The Manhattan became a classic cocktail that has survived a number of changes over the years and is presently enjoying a comeback alongside its cousin, the Martini.

Tips on making a Manhattan
Don’t be shy with the ice and make sure you shake the ingredients for at least 20 to 30 seconds. There is no shaken vs. stirred debate with a Manhattan -- always shake.
Serve your Manhattan in a Martini/cocktail glass. You can also try an old-fashioned or lowball glass (some even prefer Manhattans on the rocks).

Meer op: http://www.thatsthespirit.com/en/drinks/articles/Manhattan.asp

zaterdag, december 17, 2005

Pink Ribbon









Eén op de 9 vrouwen in Nederland krijgt in haar leven te maken met borstkanker!!! Dat is veel, heel veel. Minder bekend is dat ook mannen borstkanker kunnen krijgen. Van elke 200 borstkankerpatiënten is er 1 man. Tien jaar geleden is Estee Lauder Companies in America begonnen met de beweging Pink Ribbon. Bewustwordingscampagnes, fondsenwerving met als doel voorlichting en onderzoek als het gaat om (de risico’s op) borstkanker. In 2003 is in Nederland besloten om ook mee te doen met deze internationale beweging. De Borstkanker Vereniging Nederland nam hiervoor het initiatief met de oprichting van de Stichting Pink Ribbon. Afgelopen oktober was borstkankermaand met allerlei evenementen, oa een Walk for Women in Utrecht, en de Erasmusbrug in Rotterdam die was 'omgeturnd' naar een pink ribbon.

In mijn eigen directe omgeving heb ik mee gemaakt hoe borstkanker je leven op zijn kop kan zetten. En gelukkig ook hoe je, als de kanker vroeg wordt ontdekt, weer kan genezen. Ik realiseer me dat ik zelf te weinig borstonderzoek doe. Het is eigenlijk zo simpel en het kan je leven redden.

Meer over Pink Ribbon vind je op: http://pinkribbon.nl
Meer over borstkanker: http://borstkanker.nl

woensdag, december 14, 2005

Wishing on a star


Dit nummer is meerzoet maar oh zo lekker. Hetzelfde geldt voor de Orange commercial waarbij dit nummer gebruikt wordt: Italiaans-achtige trouwpartij met vrienden en familie:

I`m wishing on a star
To follow where you are
I`m wishing on a dream
To find out what it means
I`m wishing on a star
To follow where you are
I`m wishing on a dream
To find out what it means
And I wish on all the rainbows
That I`ve seen
I wish on all the people
Who really dream
And I`m wishing on tomorrow
Playing in a dumb
And i`m wishing on all that loving me
Ever known
I`ve never thought I`ve seen
A time when you with me
So far away from home
So far away from me
Just think about the moments
That we`ve spend
I just can`t let you go from me
You and me
And I didn`t mean to hurt you
But I know
That in the game of loving me
would you so
I feel it`s time that we should make up, baby
I feel it`s time for us to get back together
And make the best of things, o baby
When were together
Wether or never
I feel it`s time that we should make up, baby
I feel it`s time for us to get back together
And make the best of things, o baby
When were together
Wether or never
I`m wishing on a star
To follow where you are
I`m wishing on a dream
To find out what it means
And I wish on all the rainbows
That I`ve seenI wish on all the people
We ever meet
And i`m hoping on all the days to come, and days to go
And I`m hoping on days of loving you
Would you so?
I`m wishing on a star
Follow where you are
I`m wishing on a star
And I`m wishing on all the rainbows
That I`ve see
Wishing on a star
Follow where you are

Fields of gold


Song uitgevoerd door Eva Cassidy (moooooi, http://evacassidy.com) en Sting (ook mooi, maar iets minder mooi, http://sting.com). Misschien een rare uitspraak hier zo out of the blue, maar ze mogen dit nummer 'best' draaien als ik de 'pieperd' uit ben.

You'll remember me when the west wind moves
Among the fields of barley
You can tell the sun in his jealous sky
When we walked in fields of gold

So she took her love for to gaze awhile
Among the fields of barley
In his arms she fell as her hair came down
Among the fields of gold

Will you stay with me will you be my love
Among the fields of barley
And you can tell the sun in his jealous sky
When we walked in fields of gold

I never made promises lightly
And there have been some that I've broken
But I swear in the days still left
We will walk in fields of gold
We'll walk in fields of gold

I never made promises lightly
And there have been some that I've broken
But I swear in the days still left
We will walk in fields of gold
We'll walk in fields of gold

Many years have passed since those summer days
Among the fields of barley
See the children run as the sun goes down
As you lie in fields of gold

You'll remember me when the west wind moves
Among the fields of barley
You can tell the sun in his jealous sky
When we walked in fields of gold
When we walked in fields of gold
When we walked in fields of gold

Kopenhagen


Heel eerlijk, voor de kleine zeemeermin, hoef je niet het vliegtuig te pakken naar Kopenhagen. Ze is echt klein en haar beeld staat op een niet al te mooie plek van de stad. Maar Kopenhagen is voor de rest echt de moeite waard. Het is een stad met veel jong hip publiek. Je kan er mooie spullen voor je huis kopen, vooral als je van een moderne stijl houdt. Verder zijn er mucho kledingzaken die mij konden bekoren. De parken met beeldentuinen zijn prachtig en het klassieke pretpark Tivoli moet heel leuk zijn (toen wij er waren, in oktober, was het al gesloten). De stad heeft een Anton Pieck sfeer qua architectuur en sfeer, vooral in de buurt van de haven. Terwijl de mensen juist erg van deze tijd zijn. Wij hebben er gegeten in een restaurant waarbij een kratje bier aan je houten tafel geschroefd werd. Zelf tappen. Erg origineel en gezellig.

Gorbio



Wilbert en ik zijn meerdere keren voor een retraite naar het ieniemienie niksie dorpie Gorbio, op de grens van Frankrijk en Italië, afgereisd. Het is een dorpje op een top van een berg, ongeveer 10 km landinwaarts vanaf de mondaine kustplaats Menton. Ooit ontdekte Wilbert het (voor mijn tijd) tijdens een verwoede zoektocht naar een camping. Nergens was meer plaats 'in de herberg', alleen in Gorbio was nog een terrassencampinkje te vinden op het land van een tandeloze slissende boer. Eigenlijk mag het de naam 'camping' niet hebben. Er is slechts plaats voor een 15 tal tenten. Je komt van goede huize als je je caravan de berg op weet te slepen over het slingerweggetje (veel toeteren voor evt niet zichtbaar zijnd tegemoet komend verkeer). Een enkeling slaagt daar overigens in en kan je dus ook op de camping vinden. Je staat onder de pruimenbomen, lekker primitief. Er is wel een soort van wasruimte bestaande uit een muur met daar tegen aan gekwakte antieke wasbakken en spiegels. Het heeft zijn charmes, zeker. De meeste charme heeft het dorpje zelf. Er gebeurt werkelijk waar he-le-maal niks op een dag. De bewoners zitten onder een boom, de honden rennen achter elkaars kruis aan over het pleintje, de luierende katten bewegen alleen hun snorharen, de bakker bakt zijn stokbroden te zwart, en de verdwaalde enkele toerist ligt loom op een bankje te mijmeren. Fantastisch. Het dorpje is bovendien erg fotogeniek, bij zonsop - en ondergang. Het is inmiddels 5 jaar geleden dat wij er voor het laatst zijn geweest, tijdens onze huwelijksreis. Dus we weten niet met zekerheid te stellen of de camping nog bestaat. De boer zag er namelijk jaren lang uit alsof hij al ruimschoots de honderd gepasseerd was. Maar ben je een keer in de buurt (op reis naar bv Monaco, Nice, Cannes, Menton), rij er dan langs en kom helemaal tot rust.

dinsdag, december 13, 2005

Marianne Williamson



Onderstaande tekst van Marianne Williamson (zie ook mijn profile -> boeken) gebruikte Nelson Mandela bij zijn inauguratierede:

Onze diepste angst is niet dat we onbekwaam zijn.
Onze diepste angst is dat we bovenmate machtig zijn.
Ons licht, en niet onze duister beangstigt ons het meest.
We vragen ons af, wie ben ik
Dat ik briljant, prachtig, begaafd, fantastisch zou zijn?
Waarom zou je eigenlijk niet? Je bent een kind van God.
Jezelf klein maken dient de wereld niet.
Er is niets verstandig aan jezelf kleiner voor te doen opdat anderen zich niet onveilig bij je zouden voelen.
We zijn geboren om Gods luister in ons te laten zien.
Die is er niet alleen in sommigen van ons, maar in iedereen.
En door ons eigen licht te laten schijnen,
geven we anderen ongeweten toestemming dat ook te doen.
Bevrijd van onze angst, bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen!!

Zie ook http://mariannewilliamson.com

Desiderata


Deze tekst, gevonden in de oude St. Pauluskerk in Baltimore gedateerd 1692, heb ik vroeger als kind honderden keren gelezen (hing in de toilet van mijn ouderlijk huis, vandaar ;0). Ik kwam 'm onlangs weer tegen op de site van Esther van der Aa (www.consensa.nl):

Wees kalm temidden van het lawaai en de haast, en bedenk welk een vrede er in de stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk; en luister naar de anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij belasten de geest. Wanneer je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd grotere en kleine mensen zijn dan jijzelf. Geniet zowel van wat je hebt bereikt, als van je plannen. Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen; want de tijd is vol bedrog, maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; vele mensen streven hoge idealen na; en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren.Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen of de sterren, je hebt het recht hier te zijn. En ook al is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn, en wat je werk en aspiraties ook moge zijn, houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch steeds nog een prachtige wereld. Wees voorzichtig. Streef naar geluk.

zondag, december 11, 2005

Vermont



Ik heb leren skiën in Vermont. De pistes zijn er zo breed (zie foto) dat het bijna niet mis kan gaan. Geen rare afgronden en hinderlijk in de weg staande dennebomen. Bovendien is het er niet zo'n gekkenhuis op de piste als in Europa. Dus ook de kamikazepiloten en snelheidsduivels kruisen er niet plotseling je pad. Ik ben dus veel in charmante poephouding de Vermontpistes afgegaan. In Oostenrijk en Frankrijk heb ik pas echt leren parallel skiën, voor zover ik het zo mag klassificeren... Een voordeel is dat je met de huidige carve skies juist goed lomp (benen van elkaar) naar beneden mag suizen.

East side Providence, Newport (RI)




Tijdens mijn verblijf in Rhode Island, kleinste staatje van Amerika overigens, vertoefde ik het liefst in de wijk East side. Hier woonden ook een paar internationale vrienden. Het turquoise huis laat de typische stijl van deze wijk zien. Als we even lekker wilde uitwaaien gingen we naar het zeilplaatsje Newport, met zijn prachtige mansions (grote villa's op de rotsachtige kust). Je zou daar genoeg inspiratie hebben om een roman of thriller te schrijven. http://www.gonewport.com/

Sweet memories




In 1991 woonde ik 7 maanden in Providence, Rhode Island, USA. Ik heb daar een super tijd gehad: stage en studie aan de Johnson & Wales University, richting 'hospitality': http://www.jwu.edu/prov/ Mocht je de indruk krijgen dat ik daar veel gestudeerd heb, dan heb je het mis. De studie was met twee vingers in de neus te doen. Ik stond zonder veel moeite op de Dean's list (= lijst met best presterende studenten), terwijl ik ondertussen van het vrolijke leven genoot. Daar wil ik niet mee zeggen dat ik heel slim ben. Het duidt meer op het niveau van de gemiddelde Amerikaanse universiteit. Dat is meer te vergelijken met een HBO-opleiding in Nederland. Het lidmaatschap van de International Club zorgde ervoor dat ik genoeg kon feesten en bv skiweekends kon doorbrengen in Vermont. Mijn vaste kroeg was 'Amsterdam', hoe toevallig. Een paar impressies van de stad Providence, voor sommigen ook wel bekend van de gelijknamige serie op tv. En dit is de site van het hotel waar ik tijdens mijn studie stage liep, Johnson & Wales Inn: http://www.jwinn.com/

zaterdag, december 10, 2005

Jinglebells


Deze idyllische plaat om alvast in de kerstsfeer te komen! Ik kijk nu al uit naar de kerstdagen en de vrije dagen tussen Kerst en Oud & Nieuw. Wat te doen? De kerstcd's onder het stof vandaan halen, een paar kerstversieringen in huis aanbrengen, nadenken over wat we gaan doen of juist niet gaan doen in het weekje vakantie, dromen over en dankbaar zijn voor al het geluk dat dit jaar over ons heen is gestrooid en natuurlijk volop genieten van ons eigen 'kindeke'!

Lo is hot


Wat is dat toch met tuinmannen de laatste tijd? De tuinman in Desperate Housewifes is, alhoewel net de puistjes ontgroeid, een ontzettend lekker ding. En niet alleen in gelikte series uit the States duiken de fijne tuinmannen op. In Nederland hebben we Lodewijk uit Eigen Huis & Tuin die met zijn groene vingers de tuinen in Holland opleukt. Opeens is een programma als EH&T absoluut meer dan de moeite waard om naar te kijken. Nu is het zo dat ik thuis een man heb die al zijn kopzorgen, opgekropte frustratie en overtollige energie telkens weer kwijt raakt door in onze tuin te ploeteren. De klimop, die zich in het hout vreet, gaat hij te lijf met heggeschaar én in zijn nette pak met gaatjesschoenen (!). Ook zet hij elk jaar weer braaf een paar fleurige blommen in het uitgespaarde zandvierkantje van ons gazon in de voortuin. Wilbert zijn energie kwijt, maar wij geen mooie tuin rijker. Al zijn verwoede pogingen ten spijt. Het kan mij niet bekoren. De tuin móet aangepakt. En laat ík nu toch nul komma nul talent voor groen hebben. Ik kan niet eens onkruid van 'kruid' onderscheiden. Dus ik zeg: "Lodewijk, grijp je schep en kom als-je-blieft onze tuin restylen! De kof staat klaar!"

Aan alle mensen zonder zelfspot


Dit is een oproep aan alle mensen zonder zelfspot:

Neem jezelf eens wat minder serieus. Kom! De wereld wordt dan zoveel mooier. Je zult het zien. Jij bent een mens als alle anderen. Iemand met plussen én met minnen. Je bent niet altijd de slimste, je bent niet altijd het belangrijkste, je bent niet altijd de mooiste, je bent niet altijd zondeloos, je bent niet altijd de hipste. Ook jij hebt je gebreken. Het lucht zo op als je niet alleen kan lachen om je eigen grappen, maar ook om die van een ander (over jou...). Het is zo heerlijk om je te bescheuren om je eigen versprekingen, tekortkomingen, je eigen zorgvuldig om je heen verzamelde spulletjes. Het is geweldig om te glimmen om je rare kuren, je ochtendhumeur, je manies. Dus de volgende keer als iemand je wijst op de spinazie tussen je tanden of je Hema-onderbroek die achter je open rits de wereld toelacht, je slimmer af is of het laatste woord heeft... Lach dan. Heel hard, om jezelf. Zo hard dat iedereen denkt dat je van lotje getikt bent. En denk: Gelukkig, ik ben ook maar een mens.

woensdag, december 07, 2005

Golf en Egypte














Ooit, heel lang geleden, golfde ik geregeld. Eerst om te oefenen voor het gvb en daarna om vrijwillig met mijn ventje en vrienden door de velden te struinen. Best ok: Frisse lucht, mooie omgeving, en af een toe hengst geven aan die bal. En toen werd ik zwanger...en raakte ik 'nie mehr' een club aan. Ach ja, ik kan de draad altijd nog 's oppakken.


Kiekje golf in Egypte (Hurghada) (november 2003).
Kiekje vakantieoord Hurghada, Robinson (november 2003).
http://www.robinsonclub.nl/index.php?p=2&s=w&c=18

Sluipen als een tijger


Als als als.... Áls ik niet met veel plezier vier dagen in de week zou werken, dan zou ik zeker onderstaande cursus gaan doen (superleuke site: http://www.kinderyoga.nl/):

Voor iedereen die op zoek is naar een inspirerende baan als kinderyoga docent
Ben je positief, (eigen)wijs, energiek, geduldig, creatief, enthousiast, kleurrijk, inlevend of inspirerend? Als je een aantal van deze kwaliteiten bezit en je vindt het leuk om met kinderen te werken, dan is de opleiding geschikt voor jou. De opleiding geeft je de benodigde ingrediënten die je nodig hebt voor het starten van eigen kinderyoga groepen op scholen, kinderopvang en yogacentra. Tijdens de opleiding komen yogahoudingen, dans, tekenen, massage,- meditatie,- visualisatie,- en ontspanningsoefeningen aan bod. De oefeningen bieden hulp bij concentratieproblemen, bevorderen gevoelens van eigenwaarde en stimuleren de verbeeldingskracht. De oefeningen zijn goed voor het sterker en flexibel maken van de spieren en het verbeteren van de ademhaling. Alle oefeningen worden spelenderwijs aangeboden in de vorm van yoga avonturen. Zo ga je bijvoorbeeld naar het oerwoud waar je allerlei dieren ontmoet en nadoet en je wordt meegenomen op de rug van een dolfijn en laat de alledaagse drukte wegstromen in de zee. Ook worden er oefeningen gedaan waarbij het werken in tweetallen en met de groep van belang is. De lessen worden afgestemd op de gedachtewereld van verschillende leeftijdsgroepen. Er wordt ook aandacht besteed aan het samenstellen van lessen. Alle oefeningen worden uitgelegd, voorgedaan, samen geoefend en besproken. De cursisten ontvangen voor iedere opleidingsdag de uitgewerkte les op papier. Hierdoor wordt het maken van aantekeningen tot het minimum beperkt en kun je nog meer genieten van de dag. Plezier en kind zijn staat centraal en niet de techniek en prestatie. De opleiding wordt door de cursist afgesloten met eigen kinderyoga avontuur in een zelf uitgekozen thema. Durf je de uitdaging aan om rond te sluipen als een tijger en je fantasie de vrije loop te laten gaan in de magische wereld van het kind? Na het afronden van de opleiding ontvang je een kinderyogacertificaat en wordt je een jaar lang gratis vermeld op de landkaart van het kinderyoganetwerk op de website.

Heldin


Desperate housewife Lynette, van de welbekende tv-serie, is werkelijk waar een heldin. En wel voor alle vrouwen die werk met kinderen combineren. Natuurlijk moet je haar 'avonturen' met een flinke korrel zout nemen, maar sommige dilemma's waarin ze verkeert zijn licht herkenbaar en bovendien bijzonder humoristisch. Ik vond een erg goeie blog over de housewifes met filmpjes van de meest desperate moments van elke aflevering:

http://desperatehousewives2.blogspot.com/

Op deze blog stond ook nog eens een link naar een site waarbij exact wordt verteld waar je dezelfde look van elke housewife kan kopen. Amerikanen gaat niks te ver. Binnenkort dan toch maar online gaan shoppen voor de 'powersuit' Lynette-look ;0)

http://www.theceleblife.com/cat_6.html

dinsdag, december 06, 2005

Meesterlijk vermaakt


Vanavond met Edje voor het eerst sinds tijden weer eens van een ouderwets avondje uiteten genoten. Veel gelachen om onze eigen beperkingen als onervaren moeders en nog harder gelachen om onze drang onze mannen heel strak te sturen inzake kind. Aangezien Wilbert naar het stadion zou gaan voor de Champions League wedstrijd van PSV en voorafgaand zijn ouders zou instrueren voor het oppasavondje, toch nog even een dwangmatig smsje gestuurd met: 'Zeg je je ouders dat de slab áfmoet als Job in bed ligt, en vraag je hen voorzichtig te zijn bij het bestijgen van de trap (té steil gewoon) en vertel je hun over het bedritueel (eerst in slaapzak, dan muziekdoosje aan, dan een lekkere kus en dan welterusten wensen)?'. Hopeloos geval van niet kunnen loslaten.

Restaurant Meesters is overigens een aanrader:

Monumentstraat 6, Tilburg, T: 013 - 536 29 87
Keuken(s): Mediterraan

maandag, december 05, 2005

Flappie



Sinterklaas is nog niet eens het land uit en ik heb maar weer eens de tekst van het meesterlijke kerstlied van Youp van 't Hek van stal (van het konijnenhok) gehaald:

Flappie
Tekst en muziek: Youp van 't Hek

Het was kerstochtend 1961, ik weet het nog zo goed
Mijn konijnenhok was leeg
En moeder zei dat ik niet in de schuur mocht komen
En als ik lief ging spelen
Dat ik dan wat lekkers kreeg
Zij wist ook niet waar Flappie uit kon hangen
Ze zou het papa vragen, maar omdat hij bezig was
In het fietsenschuurtje, moest ik maar een uurtje
Goed naar Flappie zoeken, hij liep vast wel ergens op het gras

refr.
Maar ik had het hok toch goed dichtgedaan
Zoals ik dat elke avond deed
Ik was de vorige avond zelfs nog teruggegaan
Ik weet ook niet waarom ik dat deed
Ik had heel lang voor het hok gestaan
Alsof ik wist wat ik nu weet

Het was eerste kerstdag 1961, wij naar Flappie zoeken
Vader, die zocht gewoon mee
Bij de bomen en het water, maar niet in dat fietsenschuurtje
Want daar kon 'ie toch niet zitten en ik schudde nee
We zochten samen, samen tot de koffie, de familie aan de koffie
Maar ik hoefde niet
Ik dacht aan Flappie en dat het 's nachts heel koud kon vriezen
Mijn hoofdje stil gebogen, dikke tranen van verdriet

refr.
Het was eerste kerstdag 1961, er werd luidruchtig gegeten
Maar dat deed me niet zoveel
Ik dacht aan Flappie, mijn eigen kleine Flappie
Waar zou 'ie lopen, geen hap ging door mijn keel
Toen na de soep het hoofdgerecht zou komen
Sprak mij vader uiterst grappig: "kijk Youp daar is Flappie dan"
Ik zie de zilveren schaal nog en daar lag hij in drie stukken
Voor het eerst zag ik mijn vader als een vreselijke man

Ik ben gillend en stampend naar bed gegaan
Heb eerst een uur liggen huilen op de sprei
Nog een keer scheldend boven aan de trap gestaan
En geschreeuwd "Flappie was van mij"
Ik heb heel lang voor het raam gestaan
Maar het hok stond er maar verlaten bij

Het was tweede kerstdag 1961, moeder weet dat nog zo goed
Vaders bed was leeg
En ik zei dat zij niet in de schuur mocht komen
En als ze lief ging spelen
Dat ze dan wat lekkers kreeg

Haagse Harrie


Zèn jullie auk zau dol op Haagse Harrie? Met zèn ogtinaire gedrag en heâhlijk platte taaltje? Dan heppik nog een tip voâh jullie. R bestaat een speisiale vetaalmaudule waarbè je teks in gewaun algemein beschaaf Neidelands invoegt, en doâh een druk op de knop, de teks in ut Haags dialect vetaalt. Dat werk wel op de lachspiere. Aangezien ik zellef drie jaah in De Haag hep gewerk bè KPN is ut extra luik. Gaat na: http://www.shockmetal.nl/siemens/haagseharrie/index_h.htm
(maudule heit Harry voâh windaus)

Veil pleizieâh!

zondag, december 04, 2005

Lyrics: Take me 2themoon


Take Me To The Moon Lyrics

I'm gonna tell a story
To my love
If you don't hear this message
You will get it from above

I'm running endless streets
To find you unknown girl
Somewhere you're meant for me
And I promise you my world

Take me 2themoon
If you want to
Take me to the stars
If you can
Take me 2themoon
As soon as possible
And back again
Take me 2themoon
Oh.

Every dream's about you
Day and night
Oh hmm
I've been so long without you
But I feel you all my life
Imagine you live next to me
And just came through my door
How blind my eyes can be
I can't take it anymore

Take me 2themoon,
If you want to.
Take me to the stars,
If you can.

New Orleans















Het is vreselijk triest dat New Orleans zo getroffen is door de orkaan en overstromingen. De inwoners van New Orleans zullen jaren moeten ploeteren om weer een leefbare stad te creëeren. Wij waren in 2004, voorafgaand aan onze vakantie in Florida en de aansluitende cruise, in deze muziekstad. Wat vonden wij het daar gaaf: super stemming, overal muziek, aparte occulte sfeer. Zoals ik hier, op zijn Amerikaans in een rijtje (voor alle duidelijkheid, ik ging niet uit vrije wil line dancen maar werd uit het publiek getrokken) aan het dansen ben, zo zullen heel lang de mensen van NO geen plezier meer maken...

zaterdag, december 03, 2005

Zwarte piet



Heeee, ik heb het uitzendbureau gevonden! De foto laat de meligste actie waaraan ik ooit deelnam (samen met de andere Ladies) zien. Vraag JH maar om uitleg. Oeps, nek vergeten.

Sinterklaas Kapoentje


De Sint komt dit weekend. Spannend spannend spannend. En dit huishouden van Jan Steen staat voor de mega-uitdaging om voor pakjesavond van vandaag een heleboel cadeautjes nog te moeten scoren, en voor pakjesdag op zondag álle cadeautjes te moeten scoren. Kunnen we niet een aantal pakjespieten inschakelen? Sint, waaaaar kan ik je uitzendbureau vinden?

l'Oxalys


De skivakantie is geboekt! We gaan met Jeannette en Pieter naar Val Thorens, chalethotel l'Oxalys. Jeannette en ik waren daar al een keer eerder, twee jaar geleden, met een ongeregeld zooitje. Het beviel daar zo goed, dat we dit jaar direct weer dit chalethotel boekte. Misschien gaat Jobje mee. Dat moeten we nog ff bekijken. Dilemma dilemma: Job is het beste gewoon op zijn vertrouwde plek tov heimwee van vaders en moeders naar kleine guppekop. Dilemma dilemma: Job gezellig met papa en mama mee tov minder skimogelijkheden voor Wilbert en mij omdat er op de gup gepast moet worden.

Foto van 2 jaar geleden in het restaurant van l'Oxalys (met 1 Michelin-ster). Van links naar rechts:
Frenk, Dreetje alias Freetle, Giet (van Gietseteentjes), Sjaan, Wiebertje, Moon.

Indruk van l'Oxalys:
http://www.resa-montagnettes.com/OXALYS/oxalysGB.html

Washington & Oregon















Wij zijn redelijke Amerikanofielen....afijn....iets met 'fielen' en 'Amerika'. De USA is een fantastisch vakantieland, zolang je vooral niet te veel verwacht van de diepgang van de Amerikaan. Nergens is de natuur zo afwisselend. Er is een groot potentieel aan interessante citytrips. En daarbij is het super toegankelijk. We reisden af naar het noordoosten (New York, Boston, Providence - ooit mijn thuisbasis - en alles erom heen), naar het zuidwesten (LA, San Francisco, San Diego, Las Vegas en alle mooie natuurparken er tussen) en het zuidoosten (Florida, the Keys). Allemaal vrij standaard bestemmingen wanneer je naar Amerika afreist. We trokken echter ook rond in de staten Washington (Seattle) en Oregon (Portland). En daar wil ik dan toch even aandacht aan besteden. De meeste mensen komen niet eens op het idee deze staten te bezoeken, maar ze zijn ontzettend mooi; vulkanen & kraters, woestijn, indianenreservaten, subtropisch regenwoud, prachtige rotsachtige kustlijn, leuke livable cities). Dus, de volgende keer dat je de kaart van de USA erbij pakt, moet je je vinger maar eens op dit noordwesten laten rusten: fly & go. Als je kan, pak dan British Colombia (Victoria, Vancouver) - Canada, mee. Op de foto staat de kustlijn van het stadje Cannon Beach in Oregon.

vrijdag, december 02, 2005

Dreamcatcher


Sommige mensen doen 'zomaar' hele goeie dingen voor anderen. Dat is super, want zonder dit soort initiatieven zou de wereld maar kil en harteloos zijn. Een fantastisch voorbeeld is de stichting the dreamcatchers:

Het doel van stichting the dreamcatchers is het vervullen van de mooiste droom van kinderen tot ongeveer 12 jaar met een ongeneeslijke of levensbedreigende ziekte. Met het vervullen van deze droom willen the dreamcatchers een ernstig ziek kind een onvergetelijke dag bezorgen. Een dag die het kind het ziek zijn, de behandeling en de zorgen voor even doet vergeten. Alle dromen worden werkelijkheid, mits het mentaal en fysiek verantwoord is voor het kind. Tevens geldt dat de droom te organiseren en te financieren moet zijn en dat dit zonder bemiddeling van Stichting the dreamcatchers niet of nauwelijks mogelijk is. De financiering van de droom gebeurt telkens door een of meerdere ondernemingen of particulieren.

De legende van de dreamcatcher

Lang geleden toen de wereld nog jong was, zat een oude Lakota medicijnman op een berg en had een visioen. In zijn visioen verscheen Iktomi, de grote tovenaar, in de vorm van een spin en sprak tot hem.
Terwijl de spin sprak pakte hij de wilgen hoepel van de medicijnman, die versierd was met veren, kralen en paardenhaar, en begon er een spinnenweb in te maken. Toen hij daar mee klaar was gaf Iktomi de wilgen hoepel terug aan de medicijnman en zei: "Het spinnenweb zal nu al je fijne dromen vangen en alle nare dromen zullen door het gat verdwijnen. Gebruik de dreamcatcher om jezelf en je vrienden te helpen om hun doel te bereiken en maak goed gebruik van deze dromen."
De Lakota medicijnman vertelde zijn volk over zijn visioen en sindsdien gebruiken de Lakota's de dreamcatcher. Ze hangen hem boven hun bed. De nare dromen verdwijnen door het gat in het midden en maken niet langer deel uit van hun leven! De fijne dromen worden in het spinnenweb gevangen en dragen ze in hun leven met zich mee…

Lees meer over the dreamcatchers op:
http://www.thedreamcatchers.nl

Weekendje Brugge - Knokke

2003
Starend over zee (en een hoop schepjes, ijs etende Belgen, en een stapel handdoeken). Een weekendje weg met (ex)-Ipo collega's. We hebben het niet slecht.

Poesie mauw


Poesie mauw
Kom eens gauw
Ik heb lekkere melk voor jou
En voor mij
Rijstebrij
Oh wat heerlijk smullen wij!

Op de foto staat Nono toen ie nog een kitten was. Job is de laatste tijd geobsedeerd door de 'poes'. Al lachend volgt hij Nono met zijn oogjes. En wil hij de kat aaien. Iets minder goed plan. Want wij hebben een katertje met kuren.

Mijn ventje - 2 -


Dissimok!
Pluisje (gnort)

Mijn ventje



Mijn grote ventje staat al meer dan 15 jaar aan mijn zijde. Lief en leed gedeeld. Zoals hij op de foto staat ervaar ik 'm ook: een steun, met stevigheid en relaxt. Wilbert et moi aan het diner op het bijzonder- schaamteloos-ranzig-luxe cruiseschip, waarmee we oa Jamaica, Cozumel en Haïti aandeden.

Heeft niet iedereen wat fouts? Wij in ieder geval wel!

Newport Blue




Een kennis van ons opende onlangs een Newport Blue-winkel in Eindhoven. Kleurrijke sportieve kleding voor de vrije dag. Een bezoekje waard! Te vinden aan het Catharinaplein.
http://newportblue.nl/sports_leisurewear/sports_and_leisure_weare.html

donderdag, december 01, 2005

Lifeguard



En Florida is ook best ok! Foto is genomen aan het begin van een avondje Miami Beach - Ocean drive, juni 2004.

"Sardegna...wa's da?"










Is je vakantiebestemming voor as zomer nog een groot vraagteken? Ga dan naar Sardinië. Prachtig Italiaans eiland, ten zuiden van Corsica. Azuurblauw water, ongerepte natuur, lekker dineren. Toppie.

Wilbert heeft mij ten strengste verboden om de volgende anecdote te vertellen. Maar een verbod is er om overtreden te worden. Dusss...sorry Wilbert: We genieten al ongeveer een week van onze heerlijke vakantie op Sardinië, zijn aan het loungen op een cool terras (in die tijd deden we nog mee met de trends)...en Wilbert vraagt vertwijfeld: "Sardegna...sardegna...wa's da?".... Need I say more?

Foto's zijn genomen in mei/ juni 2003.

Het communicatiegen

Communicatie was al vroeg mijn ding. Zie telefoon. Vandaar studie Communicatiewetenschap?

Nice job!

We did a nice Job!
Niet?

Bed & Breakfast Het Raedhuys

Wil je een weekendje weg in eigen land? En verblijven in een super mooie B&B? Ga dan naar Het Raedhuys in St. Maarten (Noord-Holland)! Ideaal om lekker uit te waaien aan het strand van Bergen en te winkelen in Alkmaar of Hoorn. Wij hebben genoten van de gastvrije ontvangst en ons verblijf aldaar een jaar geleden.



Het Raadhuys
Hoge Buurt 7 1744 KA Sint Maarten
tel: 0224 - 563326