God sta me bij!!!

We weten 't! 't is een JONGETJE. Een knul, een kerel, een vent, een menneke. Je weet wel, dat geslacht met mucho mucho testosteron. Dat geslacht dat vecht in plaats van praat. Dat geslacht waarvan 'die' op kleuterleeftijd alleen maar rennen rennen rennen (ín huis). Dat geslacht dat apparaten mooi vindt en dat alle knopjes op jonge leeftijd moet uitproberen en mollen. Dat geslacht dat elke week bij de ehbo zit (zeker als het een broer-tje heeft). Dat geslacht dat eerder 'auto' zegt dan 'mama'.... God sta me bij! ;o)

Maarrrr, het is ook het geslacht dat mama tot de pubertijd de allerliefste vindt. Dat geslacht dat niet zo moeilijk doet en gewoon duidelijk zegt waar het op staat. Dat geslacht dat doet in plaats van zemelt. Dat geslacht dat alles in huis kan maken (met een beetje geluk). Het geslacht dat minder kleedgeld vraagt. Dat geslacht dat presteert op de sportvelden. Dat geslacht dat meisjes lastig valt, gelukkig de kinderen van een ander....

En daarbij weet ik en weet iedereen: Bovenstaande uitspraken berusten op vooroordelen en stereotypen. En dat het geslacht een leuke weet is, maar dat het eigen persoontje dat ons kind is, met zijn eigen unieke karakter, zijn eigen unieke uiterlijk, een fantastisch mooi mens is. Zoals hij is. Ik verheug me zoooo op zijn komst. Maar voor nu mag ie nog lekker lang blijven zitten. Ik ben nu al trots op ons tweede ventje, het vriendje van Job!

What's in a name?

Hela hola allemaal. Wie helpt ons bij het vinden van een leuke jongens- en meisjesnaam? We zijn er nog he-le-maal niet uit qua namen voor ons tweede kindje. Dus suggesties zijn erg welkom.

Enige voorwaarden:
De naam moet bij Job passen (daarbij wel voorkomend dat het een soort 'Jut en Jul' wordt of een super Joodse/ Hebreeuws combi);
De naam moet goed bekken bij Coolen (Ole Coolen dus bijvoorbeeld niet);
Geen Engelse naam als Jeffrey of Kimberly oid:
Liever geen top 10 naam...

Zoooh, we hebben geen noten op onze zang. Wie heeft inspirerende ideeën?

Bruut!!!

Vorige week heb ik samen met mijn collega's een heuse moord opgelost! We speelden een hilarisch moordspel. Aangezien de rollen nogal extreem waren, hebben we ons kostelijk vermaakt. Zo was er een pater die het - toen puntje bij paaltje kwam - toch minder nauw nam met zijn celibaat, een sexuologe met een eigen tv-programma, een autoritaire kolonel, een schijnheilige bloemetjesjurk, een nouveau riche foute profvoetballer, de befaamde altijd bij moordspelen betrokken butler (die man heeft het druk!!!), een koele plastisch chirurge en een hippie kunstenares. Samen met een collega speelde ik een gothic rockband-stel (Brutus en Mimi) die om de haverklap hun neus moest poederen (gnort gnort). De enfants terribles van het gezelschap, zeg maar. Mijn collega leek in de huid gekropen van zijn karakter, waardoor ik ook aardig werd meegesleurd in het rebelse. Tijdens het moorddiner hebben we nog een gothic grunt versie van 'Ik voel me zo verdomd alleen' ten gehore gebracht. Ik slaagde er niet helemaal in mijn lach in te houden wanneer mijn collega als echo op mijn zangteksten bv 'alléén' of 'bruuut' in mijn rechteroor brulde. Het was een geanimeerde avond!