Niet ingeburgerd

Via de weblogs van Marieke en Aukje op het idee gekomen om de inburgeringstest te doen. En wat blijkt? Ik ben NIET ingeburgerd. En ik maar denken dat ik al 35 jaar redelijk functioneerde in dit kikkerlandje. Ik scoorde een 5,3 terwijl je een 5,5 moet scoren om met de titel 'ingeburgerd' rond te mogen lopen. Wat een giller. De meest irrelevante rare vragen passeerden de revue. Doe ook eens een test: http://www.teleac.nl/nationaleinburgeringtest/over.html en krijg medelijden met iedereen die in ons land komt wonen en de test voor het 'echie' moet doen.

Touched by an angel

A New Day Has Come (ontzettend zoetig nummer van Celine Dion, maar heel speciaal voor ons vanwege het feit dat het ons kracht gaf om te blijven hopen op een wonder... en toen... na heel lang wachten... kwam 'de Job' ;0)

A new day...

A new day...
I was waiting for so long

For a miracle to come

Everyone told me to be strong

Hold on and don't shed a tear

Through the darkness and good times

I knew I'd make it through

And the world thought I had it all

But I was waiting for you

Hush, now
I see a light in the sky

Oh, it's almost blinding me

I can't believe

I've been touched by an angel with love
Let the rain come down and wash away my tears

Let it fill my soul and drown my fears

Let it shatter the walls for a new, new sun
A new day has... come

Where it was dark now there's light

Where there was pain now there's joy

Where there was weakness, I found my strength

All in the eyes of a boy

Hush, now
I see a light in the sky

Oh, it's almost blinding me

I can't believe

I've been touched by an angel with love
Let the rain come down and wash away my tears

Let it fill my soul and drown my fears

Let it shatter the walls for a new, new sun
A new day has...

Let the rain come down and wash away my tears

Let it fill my soul and drown my fears

Let it shatter the walls for a new, new sun
A new day has... come
Ohhh, a light

Hush, now
I see a light in your eyes

All in the eyes of the boy
I can't believe

I've been touched by an angel with love
I can't believe

I've been touched by an angel with love
Hush, now
Hush, now

Opruimen

Dit weekend staat in het teken van Opruimen met hoofdletter O. Onze garage puilt uit van de spullen. Spullen die we allemaal bewaarden met het idee dat ze van waarde waren. Maar wanneer je ze al jaren ongebruikt op hetzelfde plekkie onder dikke lagen stof hebt staan, kan je ze maar beter wegdoen. Opgeruimd staat netjes. Dan is er weer ruimte voor nieuwe spullen (die we over een paar jaar weer weggooien ;0). Morgenochtend rijden dan ook onze lieve hulpvaardige vaders voor mét aanhangwagen en gaan we ons van veel onnodige ballast ontdoen. Huppakee, naar de vuilstort!

Ik bedacht me vandaag dat er een parallel te trekken is met eerder opgedane ervaringen. Die kunnen ook te veel van waarde lijken en je daarmee belemmeren om van het nu te genieten en ruimte te laten voor nieuwe belevenissen. Wanneer ervaringen je wel dierbaar waren dan kan je ze daarentegen een fijn plekkie geven in je hart. Om af en toe bij stil te staan, maar vooral ook om als stevige basis te dienen voor de toekomst, met al zijn mogelijkheden. Een fijne gedachte...

Nog meer impressies

...van een topweek skiën!

Foto 1: Vanuit de ligstoel dans le soleil.

Foto 2: Winnaar van de Houten Klaas.

Beste skiweek deze winter

We zijn terug! Flink wat euri's armer, maar een bruine kop en een fantastische herinnering rijker. Onze week skiën in Val Thorens was subliem. De lokale bevolking sprak van de beste skiweek van het hele seizoen: Alleen maar zon en veel vers gevallen sneeuw. Wat wil een mens nog meer? Het verblijf in l'Oxalys was zoals verwacht perfect. We kregen ipv het geboekte 4 persoons appartement een 6 persoons appartement. Mooie meevaller. Het geinige was dat de leukste man van Ndl (zie posting 'leuke dingen om te horen' en dan die opmerking 'ik kan er niks aan doen') en diens vrouw (sorry Guido, je muze Sasj.... gemist) tot grote blijdschap van P & W, ook ons chalethotel logeerden. Ik kan maar 2 minpuntjes bedenken voor de hele vakantie: Het gemis van Job dat met de dag erger werd, zeker toen ik van het thuisfront hoorde dat hij de waterpokken en koorts had, én die afschuwelijk smerige ossenschedel (oid) die ik met 'overheerlijke' linzendrap op mijn bord gepresenteerd kreeg tijdens de laatste lunch op de berg!

Fluitconcert

Alhoewel eergisteren de auto's nog bij bosjes de greppels in gleden vanwege de sneeuw en ijzel, lijkt nu de lente toch echt te beginnen. Terwijl ik dit stukje typ fluiten de vogels er namelijk lustig op los in onze tuin. Helemaal vrolijk word ik daarvan. De vogels hebben er duidelijk niet de 'pest in'. Laat maar komen die krokussen, het eerste lentezonnetje, het licht 's morgens en 's avonds (weg met het mollenbestaan), de korte rokken en blote benen, het buitenleven! Ik leef ervoor.

Huishouden van Jan Steen

Dat prikkelt dan weer mijn nieuwsgierigheid, die uitdrukking in mijn vorige posting "een huishouden van Jan Steen". Meteen even opgezocht en mijn vermoeden is waar:
De uitdrukking "een huishouden van Jan Steen" hebben we te danken aan de 17e eeuwse schilder met die naam. De chaotische en ongeorganiseerde wijze waarop Jan Steen het dagelijks leven in de 17e eeuw in beeld bracht, is daarvoor verantwoordelijk. Maar in werkelijkheid, was het huishouden van Jan Steen ook inderdaad een huishouden van Jan Steen.

Naast de uitdrukking "een huishouden van Jan Steen" hebben we nog een andere uitdrukking te danken aan Jan Steen: leven in de brouwerij.
Rond 1650 heeft Jan Steen geprobeerd om een brouwerij in Delft draaiende te houden. Het was geen succes. Volgens de verhalen met name omdat Jan Steen zijn eigen beste klant was.
Op een zeker moment was voor de vrouw van Jan Steen de maat vol. Ze wees haar man erop dat de handel steeds slechter liep. De klanten kwamen vergeefs langs, omdat er geen bier meer was.
"Je behoort die brouwerij levendig te houden", voegde ze hem toe. Jan Steen beloofde dat hij daarvoor zou zorgen. Hij liet de grote brouwketel vullen met water, en met wat mout. Vervolgens kocht hij op de markt een paar eenden. Die eenden liet hij los in de ketel...... (aaah wah zielig!)

Things to do

Wilbert en ik en onze eeuwige 'things to do'-list, het is een komische combinatie. Ooit was ik een perfectionistisch typ zonder rust in haar kont. Dat was een van huis uit meegegeven eigenschap, doordat mijn ouders ook met geen mogelijkheid voor langer dan een uur in een bank te krijgen zijn. Ik was altijd in de weer om dingen te doen. Zo had ik mezelf aangeleerd (cq was ik gedrilld) dat wanneer er iets gemaakt moest worden, gekocht moest worden et cetera, dat dan ook meteen te doen. En toennnnn... leerde ik Wilbert kennen. Ik zweer het je, het fenomeen 'relaxen' is door hem uitgevonden. Vanaf dat moment kon ik mijn ouders niet meer garanderen dat ik op tijd was en dat we zaken meteen afhandelden. Natuurlijk heb ik eerst nog geprobeerd Wilbert te bekeren. Maar, dat weet inmiddels wel elke vrouw die langer dan een maand bij haar vent is, dat heeft géén zin. En daar waar Wilbert echt geen cm meegaf, had ik wel zin om een beetje te slowdownen. Altijd gehaast, gedoe, gestress... (we zongen niet voor niets bij mijn vader en moeders 25-jarig huwelijksfeest "Opzij opzij opzij" van Herman van Veen...) Dat mocht best een beetje minder. Met als gevolg dat ik wel nu weet hoe heerlijk het is om af en toe stil te staan. En soms, soms, komt mijn eigenschap van vroeger weer boven en maak ik lijstjes van dingen die we moeten doen. Die dingen staan vervolgens minimaal een half jaar op ons schoolbord voordat er een streep doorkomt. Sommige 'things to do' dreigen zelfs nooit opgepakt te worden. Ach, soi. Dan maar een huishouden van Jan Steen.

Papagaaitje

"Papa leeft je gaatje nog? Ieejaaah deejaaaah" (citaat dochter Daphne Dekkers). Hoe komt ze er op! Meesterlijk.

Aftellen

Nog 9 nachtjes slapen en dan ... dan... gaan we op vakantie naar de Franse Alpen: Val Thorens. Alhoewel hier in Waalre de velden en wegen ook bedekt zijn met een romantisch laagje wit, kan dat niet tippen aan de besneeuwde bergtoppen....met hopelijk een strakblauwe lucht. Conditioneel zal ik wel tekort schieten, maar dan zoek ik toch lekker een fijn zonnig terras op om weer op adem te komen? Gelukkig is Pieter op skigebied nog een beginner, dus we zullen vaak een pauze kunnen nemen. En wanneer Pieter zich weer bij ons heeft gevoegd en net hijgend denkt bij te kunnen tanken, gaan we weer! Sorry Pieter, dit hebben we allemaal een keer meegemaakt. Heerlijk zoeven. De wind in je gezicht, de tranen in je ogen. Je kan me niet blijer maken dan met een skivakantie. Om alvast in de stemming te komen een fotootje van de skivakantie in VT, twee jaar geleden. De foto is gemaakt met 't mobieltje van Ik-Ga-Je-Pakken-Frank. Dus let niet op de kwaliteit.