Het glas is half leeg

Versie 1 van onze vakantie in Noord-Holland:
- Tenthuisje blijkt bij flinke westenwind gedurende de nachtelijke uurtjes te veranderen in klepperende droogtrommel. Het tentdoek is extra stevig maar ook extra luidruchtig met windkracht 7.

- Het luchtruim boven dat zelfde tentdoek wordt 's nachts én overdag gevuld door het gebrul van overscherende Boeings 747 die net langs onze scheerlijnen scheren, en dat elke tien minuten. Er zit nog net geen signaleringslamp van de landingsbaan op de nok van onze tent. Schiphol, International Airport! Heel fijn.

- De buren aan de linkerkant hebben een luidruchtige dochter met een verstandelijke handicap. Kan het meisje niks aan doen, maar de woede-aanvallen van onze peuterpuber vallen in het niet bij de hare.

- De buren aan de rechterkant zijn luidruchtige 'ouders' (die aanhalingstekens verklaar ik zo), die ik bijna voor kindermishandeling wil aangeven bij de politie als ik moeders door het tentdoek heen keihard hoor gillen tegen haar peuterzoon: "Brèèèndóóónnn, hou je kop, anders knijp ik je keel dicht!" En deze liefhebbende moeder bleek nog over een heel breed repertoire van dit soort uitlatingen te beschikken. Horrorfilms verwerk ik makkelijker. Spooky...

- Toilet in tenthuisje afwezig. Met mijn volle bewustzijn voor gekozen maar toch best lastig wanneer een buikgriep alle vier de gezinsleden velt. Dat betekende elk nachtelijk uur naar een emmer grijpen en meermalen in het pikkie donker door het duin bivakkeren op weg naar het toiletblok verder op. Ook het verschonen van het beddengoed, besmeurd met rose Fristi-puke (je krijgt 't in slechtere kleuren) van onze oudste behoorde tot de activiteiten.

- Driekwart van mijn garderobe (ik noem: bikini, korte broeken, frivole jurkjes, kaftans, zonnehoedjes etc) voor niks meegezeuld door de aanhoudende koude. De eerste anderhalve week is het kwik niet boven de 19 graden uitgekomen, met dieptepunten naar de 10 graden. Mijn altijd charmante fleecetrui was bittere noodzaak.

- Drie dagen niet kunnen lopen van de spierpijn in mijn kuiten door het voorttrekken van de bolderkar met aanzienlijk wegende inhoud (twee knullen, dekens, strandlakens, emmers, schepjes etc) door het duinlandschap richting zee.

- Van 13.00 uur tot 16.00 uur en 's avonds vanaf 20.00 uur aan huisje gekluisterd vanwege verplichte (mittag)Ruhe van de kleintjes. Heel belangrijk, anders word je de volgende dag op lastig gedrag getrakteerd. Hield in op kousevoeten door het op alle planken krakende en met alle deuren piepende tenthuisje. Weer geen tijd voor een goed gesprek tussen papa en mama.

Was een leuk experiment met glazen en water, maar volgend jaar zit ik weer hoog en droog op een zonzekere bestemming, in een hotel of huis! ;0) Zo, en nu een verfrissend slokkie water. Het is namelijk bloedheet sinds we weer zu hause zijn.