Neil

In het rijtje foute dingen waar ik van hou, staat momenteel met stip op 1: Neil Diamond! De populaire zanger uit de jaren '70, toen ik als klein ukkie boven aan de trap de feesten van mijn ouders probeerde mee te pikken en Neil met zijn warme stem de avond muzikaal begeleidde. "Toem toem toem toem toemmm....what a beautiful noise....coming up from the streets". Toen ik de beste man grijs en verlept, maar nog steeds met bijzonder zwoele stem, bij Oprah zag optreden, had ik een missie: de cd met de "Best of" on-mid-de-lijk scoren. De missie was weldra geslaagd en nu zet ik de enkele keer dat ik alleen in de auto zit de muziek lekker hard om mee te bleren met "september morn" en "you don't bring me flowers anymore". En dan ben ik weer even een kleine uk in nachthemd die stiekem boven aan de trap zit te genieten. Overigens ben ik er onlangs achter gekomen dat ik niet de enige dertiger ben die Neil een held vind...he Mariska?

You dont bring me flowers

You dont sing me love songs

You hardly talk to me anymore

When I come thru the door

At the end of the day

I remember when

You couldnt wait to love me

Used to hate to leave me

Now after lovin me late at night

When its good for you

And youre feelin alright

Well you just roll over

And turn out the light

And you dont bring me flowers anymore

It used to be so natural

To talk about forever

But used to bes dont count anymore

They just lay on the floor

til we sweep them away

And baby, I remember

All the things you taught me

I learned how to laugh

And I learned how to cry

Well I learned how to love

Even learned how to lie

Youd think I could learn

How to tell you goodbye

cause you dont bring me flowers anymore