Lieve Pepijn

Lieve Pepijn,
Bijna 12 maanden gingen voorbij sinds jouw komst. De vorige Kerst vierden we nog net met zijn drieën, terwijl jij nog gezellig mijn buik tot grote omvang deed opbollen. Tijdens de kerstviering deed ik een schietgebedje 'op een fijne bevalling en op een gezonde jongen'. Het gedicht van een dierbare collega ('Er wordt een jongetje verwacht') kon me tijdens de feestdagen tot tranen toe roeren. Een mooie emotionele tijd... En toen werd het jongetje geboren op 9 januari. Een vlekkeloze snelle bevalling. Je kwam eruit en opende je oogjes meteen. Bijna geen gehuil, wel een zachte blik in je ogen. Je keek ons onderzoekend aan. Alhoewel ik een kopie van je broer verwachtte te krijgen, was je qua uiterlijk en gedrag meteen een ander persoon. Wat prachtig om te zien dat jij ook weer een uniek mensje bent. Na de probleemloze zwangerschap en bevalling volgden tot mijn verdriet vier hele moeilijke maanden. In de eerste weken ging je steeds meer spugen en huilen. Jouw pijn en schreeuwen ging door merg en been. Ik voelde me compleet machteloos en moe. Wat wilde ik je graag weer omtoveren tot het rustige ventje dat de wereld net na zijn geboorte in zich opnam. Gelukkig voelde je je na die moeilijke maanden door oefeningen en behandelingen weer beter in je vel. Sterker nog, je ontwikkelde je tot een super vrolijk en actief ventje. Je fysieke ontwikkeling ging razend snel. In een mum van tijd draaide je je om, ging je staan en zitten. Weer een half jaar later blijk je ontzettend gek te zijn op muziek en swing je het dak eraf als je liedjes hoort. Je heupen zijn soepeler als die van Shakira en Elvis bij elkaar. Je gooit je arm omhoogt en straalt...straalt...straalt. Prachtig om te zien. De ondeugd schittert uit je ogen. "Jullie gaan met mij nog wat beleven!", lijk je te zeggen met je ietwat loenzende blik. Nu al ben je de titel 'de jonge onderzoeker' meer dan waardig. Alles wordt oraal onderzocht, betast en rond gesmeten. Er is leven in de brouwerij. Er lijkt een zorgeloos karaktertje in je te zitten. Wie had dat nou gedacht na die zorgelijke start? Je bent er beresterk uitgekomen. Ik hou van je in het diepst van mijn wezen. Laat ons maar een poepie ruiken in 2008, lieve Peppie. Knuffel in je nekje, je mama.