Steelpannetje

Ik zeg altijd dat ik het hele sterrenstelsel op mijn lichaam heb staan. Ik ben namelijk de trotse (?) bezitter van een ontelbare hoeveelheid moedervlekken. Het steelpannetje, grote beer en kleine beer zijn vast en zeker te identificeren op mijn buik, rug, armen of benen. Tijdens mijn zwangerschap baarde echter een plotseling verschenen ster (en het was geen Kerstmis) me opeens enorme zorgen. Ik wist zeker dat ik die bewuste moedervlek op mijn hand een dag daarvoor nog niet had. En plots, zag ik hem zitten, bij het wassen van mijn gezicht. Op zo'n duidelijk zichtbare lokatie. Meteen als een malloot het internet afgestruind om te onderzoeken of het plotseling verschijnen van een moedervlek normaal was. Het enige wat ik elke keer terug las was dat zwangerschapshormonen invloed op moedervlekken kunnen hebben en dat wanneer een moedervlek heel snel ontstaat het meestal foute boel is. Dusss met angst en beven toog ik naar de huisarts die niets anders deed dan stomweg een beetje bazelen dat het waarschijnlijk niks was om me zorgen over te maken. Daar trapt Wittgen dus niet in. Je geeft me zekerheid of niet. Volgende stap: de dermatoloog. Deze mevrouw heeft me intensief onderzocht en meteen het hele stelsel onder de loep genomen. De moedervlek op mijn hand was niks verkeerds, maar ze zag wel twee andere verdachte vlekken. Één in mijn hals en één op mijn buik. Met haar sprak ik af dat na mijn bevalling de vlekken weggehaald zouden worden. Ik was super blij dat ik was geweest, zeker nu er twee verdachte elementen waren gespot. En deze week maakte ik vervolgens toch iets liefs/ bijzonders mee in dat kader. Afgelopen maandag had ik de verpleegkundige van het consultatiebureau op bezoek. Een paar dagen later belde ze me opeens op met een stamelend verhaal. Ze had iets bij mij gezien (...bedje van de baby verkeerd opgemaakt? ...gebruik ik de verkeerde luiers?...alles flitste me door het hoofd)... Ze had een donkere moedervlek gezien, in mijn hals. En die zag er niet goed uit. Ze vond het moeilijk om te zeggen. Nou, ik heb haar meteen ontzettend bedankt voor zo'n lief gebaar en dat ik het helemaal niet vervelend vond dat ze belde. Stel je voor dat ik zelf nog niet bij de dermatoloog was geweest! Dan had zij mij waarschijnlijk een rottige ziekte als huidkanker bespaard. Fijn dat er zulke mensen zijn! Oh ja, die plotseling verschenen moedervlek is even plots weer verdwenen. Snap jij het snap ik het? De verdachte elementen worden in maart vakkundig geëlimineerd.