Pippi reinvented!

Gisteren scoorde ik een dvd van Pippi Langkous voor Job, die zwaar in de uitverkoop was. Mooi meegenomen, want die lijkt ouwe meuk maar is tijdloos. Vroeger keek ik altijd met super veel plezier naar dolle griet Pippi die alles durfde te doen, wat ik (en Anika en Tommie) niet durfde. Met Job op schoot keek ik vanochtend naar een aflevering. Ik zat hikkend van de lach op mijn stoel en mijn eigen ondeugende roodharige zat gebiologeerd te kijken naar de streken van Pippi (by the way, toen Job gisteren op Fiesta del Sol zag dat je bij een kraam je haren kon laten vlechten, wilde Job ook meteen... dus het had weinig gescheeld of hij had vanochtend mét rood haar én vlechten de dvd bekeken ;0) Pippi staat voor het pure kind en de mens, die zich niet laat leiden door 'wat hoort, wat moet, wat zogenaamd goed en verstandig is'. Pippi doet daarentegen stoute dingen, heeft humor, is beresterk (haar paard Witje optillen is peanuts), heeft wilskracht, redt het in haar eentje, geniet van de kleine en mooie dingen (zo kan ze met Anika en Tommie opgaan in de schoonheid van een stromend beekje) en heeft geld dat ze om zich heen strooit.... Zo willen we toch allemaal zijn? Ik heb Pippi herontdekt en wat mij betreft leren mijn jongens pure Pippistreken nooit af!